یا اباصالح المهدی ادرکنی - یا فارس الحجاز ادرکنی
یقین دارم که روزی خواهی آمد
اباصـالـح نمیدانـم کجـایـی به رضـوی یا زمین ذی طُوایی ۱
به خضـرایی و یا در جمکرانـی و یا در کـاظمیـن و سامـرایـی
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»۲
تو را در آسمـان ها دیـده بودم به راه کهـکشـان ها دیـده بودم
در اوج بیکـران ها دیـده بودم در اعصـار و زمان ها دیـده بودم
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
تو خورشیـد بلنــد آسمـانـی چـراغ عـالـم افـروز جهـانـی
تو خصـم ظـالمـان و کافـرانـی به هـم کوبنـده مستکبـرانـی
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
تو محبـوب دل اهـل زمیــنی شفــا بخـش قلـوب مؤمنینی
امیــد و کعبـه مستضعفیــنی نگهـدارنده ایـن ســرزمینی
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
همه عالم پراز ظلم و ستم گشت پُراز بت ها و طاغوت و صنم گشت
فساد و تیرگی،زشتی،عَلم گشت سراسر اعتیاد و دود و دَم گشت
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
بیا مهدی به ما یک دم نظـر کن شب تاریک ما را هم سحـر کن
لباس رزم خود مولا به بـر کن ندای من« أنا المهدیت » سـرکن
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
تمام شیعـیان دائـم به یـادت دعـا گویان که تا بینـند شادت
خـدا را کی دهد حکم جهـادت جهان را پر کنی از عـدل و دادت
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
بیـا و پرچـم ایمـان برافـــراز بسـاط ظالمـان از بن برانـداز
به دشمن چون یل آدینـه برتاز شکـوه و فـرّ او در هم فرو سـاز
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
بیا مهـدی که من مشتاق رویت شبی عاکف شـوم در بزم کویت
چو مهمـانی نشینـم روبرویت تمـام عـالمـی در جستجـویت
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
بیــا و حاجت ما را روا کـن تو درد دردمنـدان را دوا کـن
ز جمـع مؤمنین دفـع بلا کـن قلوب عـاشقـانت باصفــا کـن
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
حمید از عاشقان بی نشان است ولیکن عشق او در دل نهـان است
ز درد او چه حاجت بر بیان است بیـا که عمـر او کی جـاودان است
«یقین دارم که روزی خواهی آمد»
منجی موعود 
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
